Oceaanrug

Deze animatie toont op een sterk vereenvoudigde manier het stijgen van het magma ter hoogte van een oceaanrug halverwege de oceaan en de vorming van de oceaankorst. Een oceaanrug is een divergentiezone waar twee platen uiteen wijken.

Geologen onderscheiden twee typen divergentie:

• ’Snelle’ oceaanruggen die meer dan 10 cm per jaar van elkaar af bewegen (voor oceaanruggen in de Stille Oceaan meer dan 12 en 17 cm per jaar).
• ’Langzame’ oceaanruggen die meer dan 5 cm per jaar van elkaar af gaan (de Atlantische oceaanrug circa 2,5 cm per jaar).

De topografie van de oceaanrug hangt sterk af van de snelheid.

Opmerking: Door het ‘rollende tapijt’-model in deze animatie ben je misschien geneigd te denken dat het opstijgend magma in het midden de oorzaak van het uiteenwijken van de platen is. Dit is echter niet het geval. Geologische modellen laten zien dat de diepe convectiestromen, door de mantel, de oorzaak zouden zijn van een grootschalige driftbeweging van de platen. De oceaanrug zou dus, net als subductie, een gevolg zijn van continentale drift.

Merk op dat de ‘plaattektoniektheorie’ een jonge theorie is, geïntroduceerd in 1967 en nog steeds in ontwikkeling.