Ozonlaag
De productie en de vernietiging van ozon in de bovenatmosfeer is een permanent en goedgebalanceerd verschijnsel. Dit is de O3-O2-cyclus (ozon-zuurstofcyclus).
De bijzonderheid van deze cyclus is gelegen in de absorptie van twee ultraviolette fotonen (UVB, UVC).
Een eerste foton (λ < 240 nm) wordt geabsorbeerd voor het dissociëren van een zuurstofmolecuul (O2) in twee zuurstofatomen (O•).
O2 + ℎν → 2 O•
Een tweede foton (λ> 240 nm) wordt geabsorbeerd door een ozonmolecuul (O3).
O3 + ℎν → O2 + O•
Vanwege de schadelijkheid van UV-straling voor dieren- en plantencellen is het logisch om de ozonlaag als een beschermend "schild" te beschouwen. Daarom gaf de ontdekking in de jaren 1960 van een gat in de ozonlaag boven de zuidpool aanleiding tot grote zorg binnen de internationale gemeenschap. Sinds de ondertekening in 1985 heeft het Montreal Protocol een totale ban opgelegd aan bepaalde ozonverdunnende stoffen, waaronder CFK’s (chloorfluorkoolstofverbindingen). Deze animatie laat zien dat één chlooratoom twee ozonmoleculen kan afbreken. In werkelijkheid worden door één chlooratoom mogelijk honderdduizenden ozonmoleculen vernietigd.
